ساختمان فعل و نقد ادبی
دانش های زبانی و ادبی
نکته ی اول:ساختمان فعل
1-فعل ساده:فعلی که بن مضارع آن فقط یک جزء باشد
«ساده»نامیده می شود.
مانند:
- می رویم(رو)
- گفته بودیم(گو)
- خواهند نوشت.(نویس)
- بیژن از آموزگارش سؤال پرسید.(پُرس)
- او نام بیش تر کتاب های داستانی را می داند.(دان)
2-فعل پیشوندی:فعلی که پیش از بن مضارع آن پیشوندهایی مانند:بر،در،فرا،فرو،باز و...بیاید؛پیشوندی است.
مانند:
- برگرفت،برداشت،فرا گرفت،فرو آمد،بازگشت و... .
- فریبرز در مقابل دزد خود را در باخت.
- علی خشم خود را فرو خورد.
- دود همه جا را فرا گرفت.
3-فعل مرکّب:فعلی که بن مضارع آن،بیش از یک جزء معنی دار،باشد.
نکته:تشخیص فعل مرکّب از ساده در جمله امکان پذیر است و خارج از جمله نباید بدان پرداخت.
مانند:
الف)او از خواسته هایش چشم پوشید.
ب)امروز حادثه ی ترسناکی روی داد.
ج)احمد اصول فیلمنامه نویسی را یاد گرفت.
د)کشاورز گندم مزرعه را درو کرد.
نکته ی دوم:نقد
نقد در لغت به معنی تشخیص دادن خوب از بد و خالص از نا خالص است.در ادبیات،نقد،تشخیص زیبایی ها و زشتی های کلام است.نقد ادبی شناخت ارزش و بهای واقعی آفرینش های ادبی است.به کمک نقد ادبی می توان از آثار ادبی لذت برد و به درک لطافت های آن اثر دست یافت.
نکته ی قابل توجه این است که در نقد فقط عیب ها و کاستی ها نباید دیده شود زیرا که نقد،یافتن قوّت ها و زیبایی ها هم می باشد.مهم ترین هدف نقد بهبود و اصلاح رفتار و گفتار است.
به کسی که نقد می کند،منتقد می گویند،منتقد آگاه به یاری علم و منطق برای پیشرفت دانش،به نقد می پردازد.